Mensen denken vaak als ze iets willen veranderen, aan grote veranderingen. Het opzeggen van een baan. Het verbreken van een relatie. Lange vakanties. Verhuizingen.
Als er onrust is, moet er iets groots ‘mis’ zijn. Dus moet de reactie ook groot zijn.
Ik heb echter geleerd dat onze waarnemingen soms de werkelijkheid vertekenen,
dat onze emoties -zeker als ze vers zijn- regelmatig dingen uitvergroten. Met tijd verzachten of verdwijnen de emoties en zakt het gevoel weer naar normalere proporties.
Al onze gedachten zijn als kinderen die aandacht willen. Hier gaat de stelling op ‘als ze last van je hebben, komen mensen in actie’. Kortom pas als je last ervaart van je gedachten of gevoelens ontstaat er actie. Dan kom je in beweging om ze te verhelpen en van die nare gevoelens af te komen. Voor sommige mensen ontstaat dat moment pas na jaren! Wanneer ze vastlopen in hun gedachten, in hun programmering, dan willen ze die verandering pas echt!!
Gevoelens en gedachten veroorzaken emoties. Emoties zetten je in beweging. Van pijn en ongemak wil je af en dus bedenk je oplossingen voor je probleem. Zonder ‘last’ ook geen drijfveer richting oplossingen.
Als je onrust hebt, of angst, moe bent , overspannen bent, verdrietig bent, geen doel in je leven hebt, nooit voor jezelf kon opkomen of gewoon niet weet wat je wilt, wil je vaak verandering. En het liefst een grote verandering! De vraag is alleen: is die grote reactie wel nodig? Zijn het je gedachten die je dat wijsmaken? En wat zegt de werkelijkheid?
Nu is er een vergissing in deze reactieve gedachtegang: Grote stappen houden we vaak niet vol. En grootste ommekeren in ons leven blijken achteraf vaak niet zo romatisch en leuk als verwacht! Een dieet is leuk zolang het resultaat geeft, echter op een dag beginnen we weer gewoon met alles eten en dan is het resultaat nul.
Het gaat erom dingen te bedenken die vol te houden zijn. Babystapjes! Het zijn de kleine dingen die het hem doen… babystapjes dus…
Weet je niet wat je dan moet doen? Maak 5 min per dag vrij om je bezig te houden met wat je leuk vind. Of test dingen uit voor jezelf. Maak tijd vrij om het te onderzoeken!
Mis je je partner, creer dan meerdere kleinere momentjes van contact gedurende de dag.
Ben je te druk op je werk? Zeg je baan (nog) niet op maar verander in kleine stappen je manier van werken. Neem pauzes. Ga wandelen. Ga eerder weg of begin later… kijk welke kleine haalbare stapjes haalbaar zijn voor jou.
Geen spannend, groots advies dus.
Gewoon het advies om kleine stapjes te maken in de ogenschijnlijk grote dilemma’s in je leven..
Vraag jezelf af ‘wat wil ik?’ Maak vervolgens kleine stapjes. Een boek lezen kan soms best een hele kluif zijn. Echter wanneer je bladzijde voorbladzijde leest valt het best mee!
Een berg beklim je niet in een hele grote stap, maar met duizenden stappen die je uiteindelijk boven brengen. Het lijkt zo cliché. Maar de waarheid is vaak simpel!
Doe eens gek, doorbreek een gewoonte: Verschoon je bed dagen later dan je had gepland. Zeg ‘nee’ ipv ‘ja’.
Kijk of je je werk leuker kan maken met pauzes, een wandeling tussendoor en de manier waarop je de dingen doet.
Baby stapjes. Een kind leert ook niet in één uur lopen. Jouw leven heeft soms geen grote veranderingen nodig, alleen een frisse blik en kleine wijzigingen gedurende de dag. Die kleine stapjes zijn vol te houden. Dus niet in een keer een ander dieet. Maar gewoon een ding schrappen -zoals het laten staan van suiker- en de rest zo laten… dat is veel beter vol te houden..
Een ander belangrijk onderdeel van de stapjes is, als iets niet werkt verken het dan vanuit een andere invalshoek. Wanneer “denken” niet helpt, probeer dan iets te doen! Zing, dans, spreek af of ga sporten. Soms is het kiezen van een andere manier het beste wat je kunt doen. Soms kan een ‘tekort’ op èèn gebied heel goed worden aangevuld door energie vanuit een ander gebied!
© 2024 Tessa
